မသိျခင္းမ်ားစြာမွ အသိတစ္ခု

မိုးတိမ္ေတြရဲ့ ငိုသံမွာ

မိုးစက္ေတြ

ေကာင္းကင္မွ ေျမျပင္သို႔

နားက်င္ျခင္းေတြခ်န္ထားခဲ့ျပီး

ဟိုခုန္ ဒီေပါက္

ဦးတည္ရာမရွိ

ေျမျပင္မွာပဲ စိမ့္၀င္သြားမလား

ပင္လယ္မွာပဲအဆံုးသတ္မလား

ကန္ေရျပင္မွာပဲ ေျခခ်မလားနဲ႔

မသိခ်င္းမ်ားစြာရွိေပမဲ့

အသိတရားတစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္

ေကာင္းကင္က စြန္႔ျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရတယ္ဆိုတာပါပဲ ။

နင့္မ်က္၀န္းရဲ့

ႏွလံုးေသြးေတြရဲ့ သက္ေသ

မ်က္ရည္ျမစ္ေတြ စီးဆင္းျခင္းဟာ

ငါ့ႏွလံုးသားကို

ဓါးတံုးတံုးနဲ႔လွီး

ေသြးသံရဲရဲေပၚမွာ

ဆားသိပ့္ျပီး အက္ဆစ္အမုန္းေတြေလာင္းခ်

ငရဲမီးနဲ႔ တင္ရႈိ႔လိုက္သလို

နာက်င္လြန္းလို႔

ဟိုေျပးဒီလႊာနဲ႔

အရူးဆယ္ေယာက္ရဲ့ ေသာက

ငါခံစားဖူးခဲ့ေတာ့

အမုန္းဆိုတာ မသိခဲ့ေပမဲ့

ႏွလံုးသားမွာေတာ့ အသိတစ္ခုအျမဲရွိခဲ့တယ္

ဘယ္လိုအခ်ိန္ ဘယ္လိုအျဖစ္

ဘယ္အျပစ္ေတြပဲရွိခဲ့ ရွိခဲ့

နင္နဲ႔ အေ၀းမွာေတာ့ မေနပါရေစနဲ႔ ခ်စ္သူရယ္ ။

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္