ငါဟာ
ပန္းပြင့္ငယ္ေလးပါ
ပန္းပြင့္ငယ္ေလးပါ
ပန္းခင္းႀကီးထဲကေတာ့မဟုတ္ပါ
ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ ကုန္းျမင့္တစ္ခုေပၚက
ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ရယ္ပါ......... .....။
ငါဟာ
ေရစက္ငယ္ေလးပါ
ပင္လယ္ျပင္ႀကီးထဲကေတာ့မဟုတ္ပါ
ကႏၱာရေျ မေပၚက်ဆင္းရတဲ့
သုန္ဖ်င္းတဲ့မိုးစက္ကေလးရယ္ပါ.. ....။
ငါဟာ
ဖေယာင္းတိုင္ငယ္ေလးပါ
ေနရာတိုင္းကိုေတာ့အလင္းမေပးႏုိ
အထီးက်န္ သူရဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးကိုသာ
ျမင္သာေစတဲ့ အလင္းစက္ေလးရယ္ပါ..........။
ငါဟာ
အငယ္ဆံုးေသာသူပါ
ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး အတြက္ အသံုးမ၀င္ပါ
ေ၀ဒနာရွင္ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ အတြက္သာ
ျပဳစုေပးႏိုင္တဲ့ မီးအိမ္ရွင္ေလးရယ္ပါ...........
ငါဟာ..........
ငါဟာ............ေလာကႀကီးရဲ့
အငယ္ဆံုးေသာသူပါ...............
မိုးစက္ငယ္
ကဗ်ာေလးဖတ္ခဲ႔တယ္
ReplyDeleteကဗ်ာေကာင္းေလးပါပဲဗ်ာ
ReplyDeleteကဗ်ာလာဖတ္ပါတယ္..
ReplyDeleteကဗ်ာေလး ဖြဲ႔ထားတာ အပုိဒ္တုိင္း အဓိပၸါယ္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ ဟုတ္တယ္။ လုိအပ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ မိမိစြမ္းအား ရွိသေလာက္ ထြန္းလင္းေပးရမွာေပါ့။
ReplyDeleteေရးထားတာေလး ေကာင္းလုိက္တာ.. တစ္ပုိဒ္ဆီမွာ အဓိပၸာယ္ေတြနဲ႔...
ReplyDeleteခင္မင္လ်က္
Junemoe
ဒါေၾကာင့္လြင္ၿပင္လိုင္းငယ္ၿဖစ္ေနတာကုိ
ReplyDeleteကဗ်ာေလးအားေပးသြား၏
ခံစားအားေပးလွ်က္ပါလို႕...
ReplyDeleteအေမအေၾကာင္းေတြဖတ္ၿပီး၊
ReplyDeleteအေမ့ကိုသတိရလိုက္တာ..။