စြန္႔ပစ္ျခင္း

 တိုးတိတ္ႏႈတ္ဆိတ္ေနတဲ့

ေကာင္းကင္ၾကီးက

စိုးထိတ္စြာျဖင့္

မိုးရိပ္ကင္းျပီး

ၾကယ္စုေတြေပ်ာ္ျမဴးကခုန္ေနတုန္း

အလြမ္းကို ေမြ႔ယာလုပ္

ေၾကကြဲမႈ႔ ေခါင္းအံုးထက္

ေနာင္တမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ငါ။

ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းအတြက္

ရလာဒ္က ဘာလဲ

နာက်ည္းျခင္းမ်က္၀န္းထဲက

ခါးသီးမႈ႔ အၾကည့္ေတြလား

ဒဏ္ရာမ်ားစြာနဲ႔

ခပ္ယဲ့ယဲ့ ခုန္ေနတဲ့ရင္ကို

ရက္စက္ျခင္း ေျဖအစံုနဲ႔ ဇုန္ကန္ခံရေတာ့

အသက္ရႈရတာ သိပ့္မ၀ေတာ့ဘူး ။



ခံစားျခင္းနဲ႔ လြမ္းဆြတ္မႈ႔က

သီခ်င္းနဲ႔ ကဗ်ာေတြမွာ

အသံုးအမ်ားဆံုး စကာလံုးျဖစ္ေပမဲ့

လက္ေတြ႔က်က် ခံစားေနရတဲ့

ငါ့အတြက္ကေတာ့

ေၾကကြဲ လြမ္းဆြတ္ စြန္႔ပစ္ခံ

ဒီေ၀ဒနာေတြကို

အမိႈက္အိတ္ထဲထည့္ျပီး ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လမ္းမရွိတဲ့ စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္တစ္ခုထဲ လြင့္ပစ္လိုက္လိုက္ခ်င္ပါျပီ။  (မွတ္ခ်က္။     ။သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ ရင္ဘတ္ခဏငွားျပီး ေရးဖြဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါသည္။)

လြင္ျပင္လႈိင္းငယ္